‘Een vlammetje en we zijn op weg naar de maan en nog wel zonder ruimtepak.’ De ernst van deze opmerking van gasman Krent maakte weinig indruk op Alfred Moerman, een hoge ambtenaar op een ministerie, en zijn zus. Zij vroegen zich af wat de man kwam doen, want ze hadden hem niet ontboden. Zus had andere zorgen aan haar hoofd, een aap die haar telkens de schrik om het hart deed jagen. Die aap was een geheimzinnig diplomaat, Popov genaamd en kwam vrijdag 11 en zaterdag 12 november 1988 op bezoek in het Verenigingsgebouw. Daar bracht de toneelvereniging ’t Scherm het blijspel: ‘Een aap op visite’ geschreven door Dick Maasland. Voor beide avonden was grote belangstelling.
Het verhaal speelde zich af in de woning van Moerman, gespeeld door Henk Moesbergen en zijn nuchtere zus, Alie Westerhoudt. Terwijl Zus zich druk maakt over een aap, die in huize Moerman logeerde en die haar zelfs onder in haar rug had geknepen, gaat de gasman op zoek naar het gaslek. Tot grote verbazing van Zus blijkt Alfred een verloofde te hebben, die komt logeren.
Tanja, gespeeld door Anna Roes, lijkt helemaal weg te zijn van haar Alfie. Tanja vertelt dat ze zo juist iemand met koffers had zien vertrekken. Volgens Zus moest dit de dienstbode Rika geweest zijn. Ze was er niet rouwig om. Rika, gespeeld door Gusta Kos, kwam echter op aandringen van haar vriend Pummy terug, al was het alleen maar om het salaris waar ze nog recht op had. Rika bleef alleen als Pummy, die zijn naam eer aan deed, ook mocht blijven. Pummy kreeg opdracht om de tuin om te werken, waarna hij daarna aan het ontwerpen kon. Hoewel er nog geen afspraak gemaakt was over z’n salaris ging hij toch maar aan het werk. Toen het inmiddels al aardig vol raakte in huize Moerman, kondigde Rika aan dat er een stenen-kiepster voor de deur stond. Het bleek echter om een steno-typiste, genaamd Truus van Amerongen, te gaan. Ze vertelde dat ze ontboden was. Niemand wist echter door wie. Moerman zette de steno-typiste, gespeeld door Judith Zitzmann, aan het postzegels likken, zodat ze even van de vloer was.
Tenslotte verschijnt nog Opoe Bakker, een belegen ‘dolle mina’ gespeeld door Mien Blokhuis, ten tonele. Zij komt geld ophalen voor de ‘bond van vrije vrouwen’. Als Popov, met verve gespeeld door Krijn Bouman, een microfilm kwijt is, staat het hele huis op z’n kop. De film blijkt met kaviaar opgegeten te zijn door de poes. Die poes is echter verdwenen, waarna iedereen op zoek gaat. Uiteindelijk werd de poes gevonden en door Popov opgesloten in een kooi. Het wachten was nu op de ontlasting van de poes. Na veel verwikkelingen komt alles tenslotte op z’n pootjes terecht.
Burgemeester H. Harrewijn bedankte zaterdagavond na afloop de spelers. Voor allen had hij een passend compliment , dat hij liet vergezellen van een boeket bloemen. Een speciaal woord richtte hij tot Gusta Kos, die ’t Scherm wegens verhuizing gaat verlaten en tot debutant Pummy, gespeeld door Ronald Wagensveld. De beste rol werd volgens burgemeester Harrewijn gespeeld door souffleur Piet Geldof. ‘Niemand heeft van hem wat gehoord’, aldus Harrewijn. Tenslotte werden regisseuse Riet Bor en haar echtgenoot, die voor de muzikale omlijsting op de piano zorgde, bedankt.
Rolverdeling
| rolnaam | functie | gespeeld door |
|---|---|---|
| Alfred Moerman | een ministerieambtenaar met moeilijkheden | Henk Moesbergen |
| Zus Moerman | zijn nuchtere zuster | Alie Westerhoudt |
| Tanja | zijn charmante verloofde | Anna Roes |
| Krent | een gasman uit duizenden | Dinus van der Linde |
| Popov | de geheimzinnige, eigenzinnige diplomaat | Krijn Bouman |
| Rika | de ‘gifmengende’ dienstbode | Gusta Kos |
| Pummy | moeders lieveling | Ronald Wagensveld |
| Truus van Amerongen | de stenotypiste van het uitzendbureau | Judith Zitzmann |
| Opoe Bakker | een belegen ‘Dolle Mina’ | Mien Blokhuis |
Achter ’t Scherm
| taak | uitgevoerd door |
|---|---|
| Tekst | Dick Maasland (extern) |
| Regie | Riet Bor |
| Souffleur | Piet Geldof |
| Grime | Alie Westerhoudt & Gusta Kos |
Opvoeringen
Vrijdag 11 en zaterdag 12 november 1988.