Meestal is er bij een toneelstuk wel een happy end en vinden na allerlei perikelen de partners elkaar in de laatste scene. Bij het toneelstuk dat vrijdag 13 en zaterdag 14 november 1992 door toneelvereniging ’t Scherm werd opgevoerd, was dat niet het geval. Susan van Laar vond dat ze lang genoeg dienstbode van haar man en kinderen was geweest en koos voor een zelfstandig bestaan. Juist door alle ellende die ze had meegemaakt, had ze geleerd haar eigen boterham te verdienen en haar problemen te verwerken. Met het argument “Soms is het te laat” besloot ze dan ook haar eigen weg te gaan.
De leden van ’t Scherm hadden zich weer goed ingeleefd in hun rol. Met name Anna Roes, die de rol van Susan speelde, liet uitstekend toneelspel zien. Susan werd bedrogen door haar man Frans (Ronald Wagensveld), die nogal eens een slippertje maakte met Bella (Dicky Vlastuin). Zijn kinderen Yvonne (Claudia Bor) en Edwin (Paul van Kolfschoten) waren op de hoogte van de escapades van hun vader en maakten hier nogal eens misbruik van, door hem geld af te troggelen. Een vriend van Edwin (Ruud Oosterbeek), die in een restaurant werkte waar Frans nogal eens kwam met Bella, liet zich niet omkopen. Hij had ook heel goed in de gaten dat Edwin hem alleen maar nodig had om z’n bromfiets te repareren.
Moeder Susan was altijd het sloofje geweest. Op een gegeven moment pikte ze het niet meer en liet zaterdags iedereen zelf z’n koffie in schenken en voor z’n eten zorgen. ‘Het is zeker de leeftijd, dat ze zo doet,’ meende Edwin. Telkens als Susan wilde vertellen dat ze een beroemd schrijfster was, wilde niemand naar haar luisteren. Haar dochter zou over het boek ‘Soms is het te laat’, dat haar moeder had geschreven zonder dat iemand van het gezin het wist, een spreekbeurt houden. ‘Iedereen leest dit boek in één adem uit,’ vertelde Yvonne. Ze meende dat haar moeder geen tijd had om te lezen…
Toen Yvonne haar spreekbeurt op een cassettebandje voorbereidde, werd ze al gauw door een vriendin uitgenodigd voor een feestje. Ze vergat de recorder uit te zetten met alle gevolgen van dien. Bella waagde zich in het hol van de leeuw, waarna het gesprek dat onder meer over echtscheiding ging, op de band werd opgenomen. Natuurlijk kwam Susan hier achter en bracht dit op haar wijze onder de aandacht.
Intussen zijn de vader en moeder van Frans (Krijn Bouman en Annie Methorst) er achter gekomen dat hun zoon de zaak naar de vernieling helpt. Ze weten ook de oorzaak. Pa degradeert zijn zoon en neemt zelf de touwtjes weer in handen. Ook werd het salaris van Frans sterk verminderd.
De enigen die begrip toonden voor Susan zijn Bas, de vriend van Edwin en haar ouders (Mien Blokhuis en Co Stuivenberg). Ondanks hun kleine rol zorgden ze voor wat spontaniteit, die Susan goed doet. Als Frans hoort dat hij een stap terug moet doe (de kinderen zijn er bij als vader Frederik van Laar zijn zoon degradeert) overvalt hen een lichte paniek. Als ze later horen dat Susan kapitalen verdient met het schrijven van boeken denken ze daar een graantje van mee te pikken. ‘We kunnen nu iedere zaterdag wel uit eten,’ vonden ze. Maar daar dacht Susan anders over. Ze had een huis gekocht, waar ze samen met haar ouders in gaat wonen. Frans kan naar z’n Bella, Yvonne wilde toch al lang op kamers en Edwin had plannen om samen te gaan wonen.
Het publiek leefde duidelijk mee en liet regelmatig z’n misnoegen horen over het gedrag van Frans en de kinderen. Soms waren de reacties spontaan, dat dit anderen weer aan het lachen maakte. Na afloop kregen de spelers bloemen. Bloemen waren er ook voor regisseur Riet Bor, grimeur en souffleur Alie Westerhoudt. Ze hadden achter de schermen gezorgd voor het welslagen van: ‘Soms is het te laat’ dat niet door Susan was geschreven, maar door J. Hemmink-Kamp.
Rolverdeling
| rolnaam | functie | gespeeld door |
|---|---|---|
| Frans van Laar | Ronald Wagensveld | |
| Susan | zijn vrouw | Anna Roes |
| Yvonne | hun dochter | Claudia Bor |
| Edwin | hun zoon | Paul van Kolfschoten |
| Merie Blok | moeder van Susan | Mien Blokhuis |
| Dirk Blok | vader van Susan | Co Stuivenberg |
| Ellen van Laar | moeder van Frans | Annie Methorst |
| Frederik van Laar | vader van Frans | Krijn Bouman |
| Bas | vriend van Edwin | Ruud Oosterbeek |
| Bella | relatie van Frans | Dicky Vlastuin |
Achter ’t Scherm
| taak | uitgevoerd door |
|---|---|
| Tekst | J. Hemmink-Kamp (extern) |
| Regie | Riet Bor |
| Souffleur | Alie Westerhoudt |
| Grime | Alie Westerhoudt |
Opvoeringen
Vrijdag 13 en zaterdag 14 november 1992.